Talen:
De ramingen voor de huidige en toekomstige kosten van CO2-opvang en opslag zijn erg onzeker. Terwijl sommige elementen van CO2-opvang en opslag reeds toegepast worden in volgroeide markten voor bepaalde industriële toepassingen, wordt de technologie nog steeds niet toegepast in grote industriële installaties, nochtans de toepassing met het meeste potentieel.
In een totaal geïntegreerd systeem, zouden de kosten voor de opvang en het comprimeren normaal gezien de belangrijkste kostencomponenten zijn. Men is gewoonlijk van oordeel dat de geologische opslag economischer is dan opslag in oceanen en dat carbonatatie de duurste opslagoptie is.
De globale kosten zullen niet alleen afhangen van het gebruikte opvangsysteem, het type opslag en de transportafstand, maar ook van variabelen zoals het ontwerp van de fabrieksites, hun uitbating, financiering, omvang, locatie, het type brandstof en ook de brandstof- en elektriciteitskosten.
In de huidige omstandigheden kost de elektriciteitsproductie ongeveer 0,04-0,06 US$/kWh. Het toepassen van CO2-opvang- en opslagtechnologieën zou de prijs doen stijgen met 0,01-0,05 US$/kWh. Deze zou met ongeveer 0,01-0,02/kWh kunnen dalen indien de opbrengsten van de verbeterde olieproductie de kosten gedeeltelijk compenseren.
Als men CO2-opvang en opslag vergelijkt met andere technische opties voor het verminderen van de CO2-uitstoot, moet men in overweging nemen dat er 10 à 40% meer energie nodig is voor de productie van dezelfde hoeveelheid elektriciteit. De kosten per ton vermeden CO2 lopen erg uiteen. Een aanzienlijk deel van het technologisch potentieel is beschikbaar aan een kostprijs die hoger ligt dan die van vele andere opties voor het verbeteren van de energie-efficiëntie, maar lager dan die van meeste opties met zonne-energie.
Wanneer men de bouw van een nieuwe vestiging plant, zou het berekenen van de CO2-opvang- en opslagkosten een invloed kunnen hebben op de keuze van het type vestiging. De technologie kan toegepast worden op de huidige technologiën zoals verpulverde steenkool of stoom- en gascentrales (STEG-centrales). Maar de bijkomende kosten zullen lager zijn indien de CO2-opvang en opslag wordt geïntegreerd in opkomende technologieën zoals een gecombineerde cyclus met geïntegreerde vergassing (integrated gasification combined cycle - IGCC) en waterstof productie-installaties met voorverbranding. Hoewel het merendeel van de huidige installaties zouden kunnen aangepast worden met CO2-opvang- en opslagsystemen, zouden de kosten veel hoger oplopen dan voor nieuwe installaties met CO2-opvang en opslag.
De toekomstige kosten van CO2-opvang en opslag zouden kunnen dalen, misschien zelfs met 20 à 30% in de komende tien jaar, naarmate de technologie vooruitgaat en van zodra ze op grote schaal wordt toegepast. De prijsstijging van fossiele brandstoffen zou echter de kosten kunnen doen stijgen. Vermits huidige biomassa-installaties kleiner zijn, zouden de kosten voor CO2-opvang en opslag relatief stijgen. De kosten voor opvang en opslag van CO2 uitgestoot door industriële processen, kunnen lager zijn dan deze voor elektriciteitscentrales, zeker voor bepaalde processen zoals de productie van waterstof en ammoniak, waarbij het CO2 reeds wordt afgescheiden. Meer in het Engels
This summary is free and ad-free, as is all of our content. You can help us remain free and independant as well as to develop new ways to communicate science by becoming a Patron!
BECOME A PATRON!