Begrippenlijst: Cannabis

Cannabis

Definitie:

Een algemene term voor verschillende psychoactieve bereidingen van de marihuana (hennep)plant, cannabis sativa. Ze omvatten het blad van de hennepplant (in het straatjargon: gras, pot, dope, weed of marihuanasigaretten), bheng, ganja of hasj (bereid uit de hars van de bloeiende koppen van de plant) en hasjolie.

Cannabis kan met tabak gerold worden in een joint, als dusdanig gerookt worden in een pijp of een hasjpijp, of kan gegeten worden in cake of koekjes.

Cannabisintoxicatie geeft een gevoel van euforie, lichtheid in de ledematen en vaak sociale vervreemding. Het vermindert de rijvaardigheid en de mogelijkheid tot het verrichten van andere complexe, ingewikkelde activiteiten. Het verzwakt de werking van het kortetermijngeheugen (immediate recall), de concentratieperiode, de reactietijd, het leervermogen, de motorische coördinatie, het dieptezicht, het perifere zicht, het tijdsbesef (het individu heeft het typerende gevoel dat de tijd vertraagt) en de signaaldetectie. Andere tekenen van intoxicatie bestaan uit overmatige angst, bij de enen wantrouwigheid of paranoïde ideeën, bij de anderen euforie of apathie, verzwakt beoordelingsvermogen, bloeddoorlopen ogen, verhoogde eetlust, droge mond, abnormaal versnelde hartslag, maar ook een gevoel van vermoeidheid en gebrek aan energie.

Hoewel de meeste vormen van cannabis nogal mild zijn, zijn er soorten zoals skunk die zeer sterk zijn en rokers kunnen een hallucinogene reactie hebben.

Er zijn verslagen over cannabisgebruik dat het versneld hervallen in schizofrenie veroorzaakt. Er werden na cannabisgebruik paniektoestanden en waanvoorstellingen gemeld, meestal namen deze binnen enkele dagen af.

Bron: GreenFacts, op basis van het WHO Lexicon of alcohol and drug terms